Kimim ben?

Hirsli bir insanim. Cok hirsli. Insanlarin benim eksik yonlerimi bulmalarindan hic hoslanmam. O yuzden her seyle ilgilenirim, bilmeye, ogrenmeye calisirim her seyi. Eksik yanimi bulabilenlerden samimi olmadiklarimin yuzlerine tesekkur eder, arkalarindan simdiye dek farketmedikleri en az otuz kusurlu yanlarini, samimi oldugum, dost dedigim 3-5 kisiye sayarim. Birini dostum oldugu icin sertce elestirmekten, onunla dalga gecmekten cekinmem. Sadece onlara karsi acik sozluyumdur. Duygularimi belli etmem ama cok duygusalimdir. Ne yasiyorsam icimde yasar bitiririm. Basbasa oturdugum insandansa, oturdugumuz yerin etrafindakilerle ilgilenir, basbasa olmadigimiz zaman da onu ozlerim. Ozlerim ama seni ozledim diyemem. Kendimle dalga gecmeyi severim. Kibirli, kendini begenmisimdir. Kendimi begenmeyeyim de kimi begeneyim ahaha. Usengecimdir. Mutfaktan kalkip bir bardak su almaya usenirim. Sadece ismini bildigim ama dikkatimi ceken birinin hakkinda yuz saatlik arastirma yapmaya usenmem. Dun ne yedin deseniz cevap veremeyebilirim. Alti ay once parkta otururken bana havuc kizartmasi sevdiginizi soylediginizi hatirlarim. Beynim anilarla degil, dusuncelerle doludur. Dogaclama yapamam. Kirk kere dusunur bir kere konusurum. Konusacagim bir hususta bana sorulabilecek tum olasi sorularin cevaplarini prova ederim. Tek basima, biriyle tartisiyormuscasina iki saat boyunca konusabilirim. Soru geldigi zaman da tak diye cevap veririm. Bu soyledigim gibi hazir cevapligimdan degil planliligimdan kaynaklidir. Usengec oldugum icin isleri son dakikaya birakmak gibi bir huyum vardir. Aslinda usengeclikten ziyade isin nasil yapilacagina karar veremememe ve mukemmeliyetci olmama baglarim bu durumu. En iyisi olsun diye planlamaktan asil isi yapmaya firsat bulamam. En iyisini o kadar kisa zamanda yapamayacagimi anlayinca da bastan savma yapmaktan cekinmem bir isi. Nasil olacagini bilirim ama oyle yapmam. Asosyal gibi gorunmeme ragmen oyle degilimdir. Insanlara, konusacak kadar deger vermem gerekir sadece konusmaya baslamak icin. Degmedigini dusunursem birine soyleyecegim cumlelerin ya da anlasilmayacagini, nefesimi bosa tuketmektense susmayi yeglerim. Icimden konusurum. Ince dusunulmus esprilerden hoslanirim, ince dusunulmus espriler yaparim. Paranin gozumde degeri yoktur. En iyisi neyse alacagim seyin isterse en pahalisi olsun onu almaya calisirim. Almadan once de on gun boyunca en iyi secenegin o olup olmadigini arastiririm. Param yoksa sikayet etmem. Makarna yerim. Varsa da ya ben saklayayim ileride lazim olur demem, harcarim. Kendi dis gorunusume onem vermem. Hakkimda ya da degil soylenen her seyi kafaya takarim. Sevgilim olacaksa biri nasil dusundugu, nasil gorundugu, nelerden hoslandigi, nasil konustugu ve hatta garip olacak belki ama egitimi cok onemlidir. Burada alinan egitim seviyesinin yuksekliginden ziyade niteligini kastediyorum. Olgun insanlardan hoslanirim asudhaiushd yas olarak degil kafa yapisi olarak. Bu yapmam gereken bir aciklamaydi. Her neyse, iyi sevgili olurum lan ben.

Boyle bir yazi yazarim. Yayinlamaya utanirim ama yine de yayinlarim. Buyum ben.

Seviyorum sizi.